Η καταπολέμηση της ακμής των ενηλίκων

Συναντάμε σήμερα τον Μάιλς, του οποίου η μάχη με την ακμή, συνέπεσε με μια αλλαγή σχολείου, που τον έκανε να νοιώθει ανασφαλής και αμήχανος.

Βρίσκεται εδώ για να μας πει πώς, από τότε, τονώθηκε η αυτοπεποίθησή του και πώς αντιμετωπίζει τα σπυράκια στην ενήλικη ζωή του.

Πότε το δέρμα σου ήταν στη χειρότερη φάση του και πόσο αυτό επηρέασε την αυτοπεποίθηση και την αυτοεκτίμησή σου;

Το δέρμα μου ήταν στη χειρότερη ίσως κατάσταση όταν ήμουν γύρω στα 13 με 14. Είχα μόλις μεταγραφεί από το ένα σχολείο στο άλλο και τότε ήταν όταν άρχισα να το συνειδητοποιώ. Σίγουρα επηρέασε την αυτοπεποίθησή μου, όταν είχα μόνο περιστασιακή ακμή, δεν την έπαιρνα στα σοβαρά και αυτό ήταν το φυσιολογικό.

Όταν έγιναν χειρότερα από των ανθρώπων γύρω μου, τότε ήταν που άρχισα να συγκρίνω περισσότερο, τον εαυτό μου με τους άλλους. Το ότι με κοίταζαν ήταν μεγάλο πρόβλημα. Αν έπρεπε να σηκωθώ, σκεφτόμουν ότι ο κόσμος θα καρφωνόταν στα σπυράκια μου.

Το δέρμα σου επηρέαζε τις συναναστροφές σου στο σχολείο;

Ναι, πράγματι. Όταν άλλαξα σχολείο και είχα μπει στη διαδικασία να κάνω καινούργιους φίλους, είχα ένα ακόμα στρώμα πίεσης . Ήθελα να με συμπαθούν έστω κι αν είχα άσχημο δέρμα. Φοβόμουν μήπως ο κόσμος το αντιμετώπιζε σαν αδυναμία. Δεν ήθελα να δώσω στους ανθρώπους τα όπλα να με κοροϊδεύουν.

Τι σε βοήθησε να αισθάνεσαι καλύτερα τις μέρες που στεναχωριόσουν με το δέρμα σου;

Είχα πάντα την επίγνωση ότι πρέπει να κάνω κάτι γι αυτό. Είχα μεγάλη στήριξη από την οικογένειά μου που μου σύστηναν διαρκώς προϊόντα και μου έλεγαν να μην πειράζω το πρόσωπό μου. Αυτό που πιθανώς με έκανε να νοιώθω καλύτερα ήταν να τα αγνοώ!

Γιατί πιστεύεις ήταν τόσο δύσκολο να κάνεις θεραπεία στο δέρμα σου, όσο μεγάλωνες;

Μεγαλώνοντας, είχα την εντύπωση ότι δεν υπάρχουν και τόσα πολλά προϊόντα φροντίδας που να απευθύνονται σε αγόρια, έτσι κατέληγα να χρησιμοποιώ πολλά προϊόντα που μου σύστηναν η μαμά μου και η αδελφή μου. Δεν νομίζω ότι καταλάβαινα πώς αυτά τα προϊόντα θα μπορούσαν να βοηθήσουν. Δεν αισθανόμουν αρκετά σίγουρος για να αναζητήσω κάποια θεραπευτική αγωγή, έτσι προτιμούσα βασικά να τα βγάζω πέρα μόνος μου.

Έχοντας πλέον μεγαλώσει, πώς άλλαξε η στάση σου απέναντι στα σπυράκια σου;

Πιστεύω ότι με την ηλικία έρχεται και η σιγουριά ότι το δέρμα δεν είναι αυτό που σε καθορίζει σαν άτομο. Η αυτοπεποίθησή μου δεν έχει σχέση με το δέρμα μου, δεν έχει καμιά σημασία πόσα σπυράκια έχω ως ενήλικας. Επίσης τώρα είμαι πολύ περισσότερο ενεργός, γιατί κατανοώ καλύτερα το δέρμα μου, τι του κάνει καλό και τι όχι.

Τι θα ήθελες να πεις για να ενθαρρύνεις άλλους ανθρώπους που υποφέρουν από δέρμα με τάση ακμής;

Αν θα μπορούσα να δώσω μια συμβουλή, σαν κάποιος που είναι 13 ή 14 ετών, θα έλεγα να πιστέψεις ότι τα πράγματα θα πάνε καλύτερα, να μην ανησυχείς τόσο γι αυτό και να μην επιτρέψεις να σε «πάρει από κάτω». Επηρεάζει τόσο πολύ κόσμο, απλά δραστηριοποιήσου. Υπάρχουν τόσα πολλά εργαλεία φροντίδας που μπορούν να βοηθήσουν. Αισθάνομαι ότι δεν θα έπρεπε να έχει πάρει τόσο πολύ από το χρόνο μου και θα έλεγα σε άλλους ανθρώπους, μην επιτρέψετε να πάρει τόσο πολύ από τον δικό σας.

Το άρθρο αυτό παρέχει γενικές πληροφορίες. Συμβουλέψου το δερματολόγο σου πριν ξεκινήσεις ή δοκιμάσεις κάποια νέα πρακτική